-
1 пыш-пыш килү
(оживлённо) шепта́ться -
2 чыш-пыш килү
-
3 пыш-пыш
1. нареч.1) подр. разговору шёпотом, шептаниюпыш-пыш сөйләшү — разгово́р шёпотом
2) см. пышык-пышык2. сущ.разгово́р шёпотом, шёпотике кешенең пыш-пышы ишетелде — послы́шался шёпот двух люде́й
-
4 чыш-пыш
1) подр. звуку шёпота, шипения2) в знач. нареч. шёпотом; с шипе́нием; шмы́гая но́сомчыш-пыш сөйләшү — говори́ть шёпотом
чыш-пыш елау — пла́кать, шмы́гая но́сом
чи утын чыш-пыш яна — сыры́е дрова́ горя́т с шипе́нием
•- чыш-пыш килү -
5 чыш-пыш итү
= чыш-пыш килү шепта́ться, шипе́ть
См. также в других словарях:
чыши-пыши — рәв. 1. Ишетелер ишетелмәс, пышылдап, тавыш чыгармыйча диярлек чыш пыш елашу 2. и. Сер итеп колактан колакка сөйләнә торган сүз, хәбәр. ЧЫШ ПЫШ КИЛҮ – Бик әкрен генә, ишетелер ишетелмәс сөйләү, сөйләшү; пышылдау … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге